Toen we op de terugweg liepen naar ons Guest-house gebeurde er echter iets wat bijna onze vakantie had kunnen verzieken.
We liepen aan de goede kant van de weg achter elkaar met een paar meter tussen ons.
Mijn man met z'n rugzak en ik met m'n tas onder m'n arm en de riem om mijn nek.
Het was geen stille weg maar een gewone doorgangsweg met veel verkeer.
(We hadden net geld gehaald bij het postkantoor, dus mijn paspoort, betaalkaarten en pasjes
zaten in mijn tas, dat moest je dus allemaal meenemen
als je geld wilde halen).
Opeens krijg ik een klap in mijn nek, werd er aan m'n tas getrokken en viel ik op de grond.
Het waren 2 jongens op een bromfiets die ons wilde beroven, ik gaf dus een harde gil zodat mijn man het hoorde.
De 2 jongens kregen uiteindelijk, (nadat ik ze had geslagen en geschopt, het was gewoon een vechtpartij)
terwijl ik op de grond lag,
toch mijn tas te pakken.
Ze maakten echter een fout om richting mijn man te rijden.
Die heeft een ruk aan het stuur van hun bromfiets gegeven zodat ze op de grond vielen en mijn man m'n tas terug kon pakken.
Nadat ik mijn tas terug had is mijn man achter (van wraak vervuld) die jongens aan gerend, haalde ze toch
in en heeft de achterop
zittende jongen bij z'n arm vast gepakt.
Mijn man was zo kwaad dat hij die jongen een stomp op z'n oog heeft gegeven en in het maleis zei dat
hij hem
dood zou maken.
Toen struikelde mijn man en moest de jongen loslaten zodat zij konden ontsnappen.
Nadat dit alles achter de rug was moest mijn man gaan zitten want hij stond te trillen op z'n benen.
Er kwam een Indonesische man naar ons toe die zijn excuus aanbood en ons heeft meegenomen
naar een heel chic restaurant en ons getrakteerd heeft op koffie, gebak en wat we maar wilden hebben.
Bij ons Guesthouse aangekomen hebben we het gebeuren verteld aan de Heer Sutrisno, waar we een kamer bij hadden
en hebben gevraagd of we de politie niet in moesten schakelen.
Dat werd ons echter afgeraden daar je dan alles moet afgeven, paspoort, betaalkaarten, pasjes etc. en dat kon
wel 2 tot 4 maanden duren voor we alles weer terug zouden krijgen, dit alles geeft uren administratief werk, het was bewijsmateriaal!
's Avonds hebben we de lichamelijke balans opgemaakt, ik overal schaafwonden, kapotte elleboog en knieën, een hele dikke
blauwe hand en wat gekneusde ribben.
Nu ja, we hebben nog ruim 3 weken dus we zien wel hoe onze vakantie verder verloopt,
voorlopig moeten we maar rustig
aan doen.
We zijn dus allebei een beetje kreupel en appelig na deze dag.
Vanavond maar vroeg naar bed en hopen dat we een beetje kunnen slapen.
|
